به گزارش ایبِنا، براساس آمار رسمی کشور، متوسط هزینه غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال ۹۹ بیش از ۴۶۰ میلیون و ۲۹۸ هزار ریال بود که با رشد ۲۹ درصدی مواجه شد. در همین سال هزینه برای یک خانوار روستایی نیز ۲۰۴ میلیون و ۲۳۷ هزار ریال با تغییر ۲۹ درصدی درصدی نسبت به سال ۹۸ به ثبت رسید.
هزینه غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال ۹۸ نیز به میزان ۳۵۶ میلیون و ۸۵۰ هزار ریال بود که نسبت به سال ۹۷ رشد ۱۹.۵ درصدی داشت. این متوسط هزینه در یک خانوار روستایی اما ۱۵۸ میلیون و ۳۴۲ هزار ریال با رشد ۱۸ درصدی ثبت شد.
براین اساس هزینه‌های غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال گذشته بیش از ۲ برابر یک خانوار روستایی بوده است که ناشی از هزینه های شهرنشینی اعم از مسکن و حمل و نقل و خدماتی است که به هرحال گران تر از زندگی روستایی تمام می شود و این شکاف هزینه ای را ایجاد خواهد کرد.
همچنین در سال ۹۷ نیز متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار شهری ۲۹۸ میلیون و ۷۲۲ هزار ریال با درصد تغییر ۱۸.۲ بود که این میزان برای یک خانوار روستایی در همین سال برابر با ۱۳۴ میلیون و ۲۲۶ هزار ریال به ثبت رسید. این میزان نسبت به سال ۹۶ با رشد ۱۹.۷ درصدی همراه بود.
براساس این گزارش، متوسط هزینه غیرخوراکی یک خانوار شهری در سال ۹۶ نیز حدود ۲۵۲ میلیون و ۷۷۵ هزار ریال بود که نسبت به سال ۹۵ رشد ۱۵.۹ درصدی داشت. این میزان هزینه برای یک خانوار روستایی در سال ۹۶ برابر با ۱۱۲میلیون و ۱۶۶ هزار ریال و رشد ۱۵.۵ درصدی بود.
در سال های ۹۵ و ۹۴ نیز متوسط هزینه های یک خانوار شهری به ترتیب ۲۱۸ میلیون و ۱۸۵ هزار ریال و ۱۹۹ میلیون و ۹۶۷ هزار ریال بود. متوسط هزینه خوراکی و دخانی یک خانوار روستایی اما در سال ۹۵ برابر با ۹۷ میلیون و ۱۳۸ هزار ریال و در سال ۹۴ حدود ۸۹ میلیون و ۲۰۵ هزار ریال ثبت شد.
